ജാനിയുടെ സ്ക്കൂൾ

അവ
ഞാൻ നടന്ന വഴികളിലൂടെയല്ല
അവൾ കാണുന്നത്
ഞാൻ കണ്ട കാഴ്ച്ചകളും അല്ല

ൾ നടക്കുന്നത്

മഴ നനഞ്ഞു കുതിർന്ന ചരൽ വഴികൾ ,തോടു കടന്ന് കുളത്തിനരികു പറ്റി കൊന്നയും കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ് പച്ചയും അതിരു വെച്ച നടു പറമ്പിന്റെ ഇടയിലൂടെ ചോറ്റുപാത്രവും സ്ലേറ്റ് പെൻസിലും മഷിത്തണ്ടുമായി ഞങ്ങൾ നടന്നു പോയ ഒരു കാലമുണ്ടായിരുന്നു .അന്തിക്കാട് പഞ്ചായത്ത് ഓഫിസി ന്റെ അപ്പുറത്തുള്ള ചോർന്നൊലിക്കുന്ന ഞങ്ങളുടെ പൊളിഞ്ഞു വീഴാറായ ഗവ.എൽ.പി .സ്ക്കൂളിലെത്തുമ്പോഴേയ്ക്കുo ട്രൗസറും കപ്പായവുമെല്ലാം നനഞ്ഞു കുതിർന്നിരിക്കും. അതു കൊണ്ട് തന്നെ മഴയുള്ള പ്രഭാതങ്ങളിൽ ഞങ്ങളുടെ ക്ലാസ് ടീച്ചറും കണക്കു ടീച്ചറുമായ സൗദാമിനി ടീച്ചർ ആദ്യത്തെ പിരീഡ് ക്ലാസ് എടുക്കാൻ മെനക്കെടാറില്ല .നനഞ്ഞകുപ്പായം അഴിച്ചു പിഴിഞ്ഞ് ബോർഡിന്റെ താഴെ ഞങ്ങൾ ഉണക്കാൻ ഇടും. പിന്നെ തണുത്ത് വിറച്ച് പുറത്തു പെയ്യുന്ന മഴയിലേയ്ക്ക് നോക്കിയിരിയ്ക്കും. മഴ തോർന്നാൽ ഞങ്ങൾ കളിയ്ക്കാൻ ഇറങ്ങും.ഗോട്ടിക്കളി കുഴി പന്ത് ഏറും പന്ത് പമ്പരംകൊത്ത് ഇവയൊക്കെ തന്നെയായിരുന്നു പ്രധാന വിനോദങ്ങൾ. കളിച്ചു തളർന്നാൽ സ്ക്കൂളിനകത്തുള്ള പഞ്ചായത്ത് പൈപ്പ് തുറന്ന് വെള്ളം മോന്തി കിടയക്കും. സ്ക്കൂൾ മതിലിനപ്പുറത്ത് ഏറെ കുറെ വിചനമായ ഒരു മന പറമ്പായിരുന്നു .രണ്ടു മാസത്തിലൊരിയ്ക്കൽ തേങ്ങ ഇടാൻ വരുന്ന ഗോപാലേട്ടനും ഒഴികെ മറ്റാരും അവിടേയ്ക്ക് തിരിഞ്ഞു നോക്കാറില്ല. പറമ്പ് നിറയെ പല തരത്തിലുള്ള മാവുകൾ ഉണ്ടായിരുന്നു. എത്ര വലുതായാലും ഉള്ളം കയ്യിൽ ഒതുക്കവുന്ന തരത്തിലുള്ള ഒരു മച്ചിങ്ങയോളം വലിപ്പം ഉള്ള മധുരം നിറഞ്ഞ നീരു കുടിയൻ മാങ്ങ....

വീടിന്റെ സുരക്ഷിതവും സൗമ്യവുമാർന്ന അന്തരീക്ഷത്തിൽ നിന്ന് അദ്ധ്യയനത്തിന്റെ തീക്ഷണവും യാഥാർത്ഥ്യജനകമായ ലോകത്തേയ്ക്ക് ഒരു പുതിയ ചുവടു വയ്ക്കുകയാണ് ജാനി എന്ന എന്റെ പുനർജനി..

എന്റെ ജീവിതത്തിലെ ഒരു കാലം ഇവിടെ അവസാനിക്കുകയാണ്... മറ്റൊന്ന് തുടങ്ങുകയും..
എന്റെ തോൽവികൾ , തെറ്റിപ്പോയവാക്കുകൾ, ആഗ്രഹങ്ങൾ, വരും ജന്മത്തിലേയ്ക്ക് ഞാൻ മാറ്റി വെച്ച എന്റെ സ്വപ്നങ്ങൾ എല്ലാം നിന്നിലൂടെ പുനർജനിയ്ക്കട്ടെ...
അങ്ങനെ നിന്റെ തോൽവിയും നിന്റെ വിജയവും എന്റെതു കൂടിയാകട്ടെ .

ഇനി നീ യാത്ര തുടരുക..
ഇവിടെ ഈ വെറും മണ്ണിൽ ഞാൻ ഇടറി വീഴും വരെ വഴിക്കണ്ണുമായി നിന്നെ കാത്തു നിന്നോളാം.
ഇനി നീ യാത്ര തുടരുക....